Wie was Wil

Wil was ondanks haar handicap een vrolijke meid die volop genoot van het leven, vol humor en die streken uithaalden. Ze was blij met de cadeaus die ze met haar verjaardag en feestdagen kreeg, maar vond het geven van cadeaus net zo tof, en altijd met een kaart of tekening die ze zelf had gemaakt daar werd ze zelf ook vrolijk van, zowel voor de krijger als de gever waren dat altijd mooie momenten. Zelfs met dierendag kwam ze met presentjes aanzetten, pinda's - vogel of kattenvoer noem maar op altijd weer een verrassing, wat zal ze nu weer bij zich hebben en natuurlijk met een mooie kaart of tekening. Ze kwam een keer met de kerst met cadeaus, waaronder voor Neel een groot pak en voor mij een kleiner pakje, ik kon het niet laten om te zeggen, Wil waarom krijg Neel een groot pak en ik maar een klein pakje, ze zei toen, ach jij bent mijn broer maar. Wil en Neel waren echte hartsvriendinnen en als Thijs en ik Neel aan het plagen waren werd ze boos en zei tegen Neel weet je wat je moet doen, je moet ze met de koppen tegen elkaar slaan. Ze kon van alle mensen om haar heen de verjaardagen uit haar hoofd en als je van iemand een telefoon telefoonnummers nodig had, vroeg je dat aan Wil, die kon dat zo zeggen al was het een nummer van meer dan 20 jaar geleden. Tegen de Pasen zei haar vader, Wil kan je 30 eieren halen. Dus Wil naar de Honingraad in het Zwaanshals en ze kwam terug met 30 paaseieren, ze moest ze terug brengen. Pa ze neemt ze niet niet terug, hoezo neemt ze het niet terug. Omdat ik ze onderweg heb laten vallen. Ik zal nooit zeggen dat ze dat expres heb gedaan, kan ook samenloop van omstandigheden zijn, maar wij waren er blij mee. Toen ze op de boezemkade woonde kwam de slager aan de deur, Wil is in de winkel en heeft onder andere het gebruikelijke beleg laten snijden, toen ik alles had ingepakt en zei hoeveel het was zei ze 1 april en liep de winkel uit, wilt u tegen haar zeggen dat ik niet boos op haar ben en dat ze gewoon boodschappen boodschappen kan komen doen. Ik heb haar al drie weken niet meer gezien, ze loopt nu een straatje om en gaat ergens anders haar boodschappen doen. Toen Wil met de feestdagen bij ons in de Frits Ruysstraat logeerde hadden wij een schaal met oliebollen - appelflappen en berline bollen staan. Wil kwam 's morgens klagen dat ze pijn in haar buik had, wat bleek Wil, was in de nacht zachtjes uit haar bed gegaan en had alles maar dan ook echt alles in een keer opgegeten. Toen wij in Friesland op vakantie waren kregen wij visite van onze buurtjes G. en R, na dat die weg waren ging de bel Wil die ondertussen via de veranda deuren was om was gelopen stond voor de deur. Wil die ondertussen via de veranda deuren om was gelopen stond voor de deur. Hallo ik ben R en deed als of ze op visite kwamen. Wil wist goed gebruik te maken van haar handicapt te maken. Toen wij in het winkelcentrum Zuidplein liepen schreeuwde zij, ik moet schijten, een van de verkoopster van een winkel kwam naar haar toe en nam haar mee naar het toilet, toen ze terug kwam zei ik, Wil dat kan je niet maken zei ik, nee zei ze jij niet, maar ik wel want ik ben gehandicapt. Geld kan je zo uit de muur halen zei Wil, ja Wil, maar je krijg het niet voor niks, dus wij gingen later met haar naar de bank om klein geld te storten en wij kregen daar een stortingsbewijs voor en lieten haar dat zien. Wil werd boos je krijg alleen maar een briefje dat moet je niet nemen, je moet voor je zelf opkomen en de bankmedewerkster, kwam op het geluid af om de boel te sussen goed bedoeld maar dat had ze beter niet kunnen doen, toen had zij het gedaan, we hebben Wil mee naar huis genomen waar ze nog boos was omdat ik volgens haar niet voor ons zelf was opgenomen. Niks was Wil te veel afwassen en overal mee helpen. Niks was Wil te veel. Op de camping hielp ze zoveel mogelijk mee zelfs met de schutting schilderen was ze van de partij. Ze vond het prachtig om de was te doen in de wasserette eerst in het Zwaanshals en later op de Vlietlaan, toen ze later op zuid in een GVT woonde heeft ze daar vlakbij in een wasserette gewerkt met andere gelijk gestemde, vlakbij het GVT was een restaurant daar was ze met haar vriend uitgebreid met haar vriend gaan eten met alles er op en er aan toen ze moesten afrekenen hadden ze geen geld, ze hebben toen naar het GVT gebeld er moest iemand van de leiding daar naar toe komen om te betalen, daarna konden ze met de leiding mee naar huis. Ze kon ook spontaan uit de hoek komen, ze keek me een keer spontaan aan en zei uit het niets, ik ben gek maar jij ben nog veel gekker. Tegen de eigenares van de patatkraam in het kralingse bos zei ze, zou je niet is een keer gaan schoonmaken. Hieronder staan foto's van het dagverblijf de viersprong in Ommoord waar Wil 15 jaar naar de dagbesteding ging even langs geweest om oude herinneringen op te halen, ze was blij en vertelde honderd uit over waar ze had gezeten en waar alles had gestaan en natuurlijk wat ze allemaal gedaan had. Dansen vond ze geweldig en ging heel graag met haar vriend naar dansles.